Ik stond naast zijn bed, het bed van Jan Gorte uit Muggenbeet. Zijn ogen vielen steeds dicht, maar hij wilde graag nog wat drinken. Ik hielp hem. Wat is dit bijzonder, dacht ik bij mezelf, ik heb de uitvaart van zijn vrouw Jannie begeleid en nu sta ik naast Jan en zie hoe ziek hij is. We weten allemaal hoe dit afl oopt. Ik vroeg of hij nog iets tegen mij wilde zeggen. Hij keek mij aan en zei: “Ik wil dat de urn van Jannie met mij meegaat, het graf in.” Dat heb ik hem beloofd. Ik heb gezegd dat ik goed voor hem ga zorgen en zijn ogen vielen dicht. Ik ben teruggegaan naar het café waar ik de uitvaartwensen van Jan heb besproken met Jacco, Wilma en Arjan. De grote lijnen stonden vast. Nu wachten. Telefoon, pa is rustig gestorven. Ik heb mijn collega opgehaald en ben gelijk naarMuggenbeet gereden. Samen met zijn schoonzus hebben we Jan verzorgd, in de kist gelegd en overgebracht naar De Laatste Eer. We wisten dat Jan nog één keer terugkwam in zijn geliefde Muggenbeet, op de dag van de uitvaart. Een plechtigheid op de boot van Giethoorn. De kist stond voor in de boot, met een foto en een brandend kaarsje, om hem heen vele bloemen. Tijdens de mooie woorden van Jacco, Wilma en de drie kleinkinderen voeren we over het Giethoornsche meer. Muziek van o.a. Jim Reeves, waar hij zo van hield, klonk door de hele boot. Wat een bijzondere uitvaart is dit. Arjan heeft de plechtigheid gesloten met woorden van dank. Trots was ik op ‘mijn’ familie. Toen de boot weer aangemeerd was aan de steiger voor Geertien, stond piratenkoor Storm en Averij op Jan te wachten. Nog eenmaal werd het lied Mooi Muggenbeet gezongen, speciaal voor Jan. Wat was dat indrukwekkend en bijzonder. Ik voelde de tranen opkomen. Zoals ik Jan had beloofd, brachten wij hem en de as van Jannie naar de begraafplaats. Samen daalden ze tegelijk in het graf. Jan en Jannie Gorte, ze zijn voor altijd weer samen.
